Κορνίζες: Όταν δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά τα πλαίσια εικόνων Κορνίζες για εικόνες ως έννοια υπάρχουν από την εποχή των αρχαίων Αιγυπτίων και των Ελλήνων, όπου τα «πλαίσια σύνορα» χρησιμοποιούνταν σε πίνακες σε αγγεία και τοίχους για τη δημιουργία τμημάτων σκηνών. Ένα από τα πρώτα φυσικά πλαίσια χρονολογείται από το 50-70 μ.Χ. το ξύλινο πλαίσιο και το πορτρέτο μέσα βρέθηκαν σε αιγυπτιακό τάφο και διατηρήθηκαν σχεδόν τέλεια.
Ο δωδέκατος και δέκατος τρίτος αιώνας έφεραν τα χειροποίητα, ξύλινα κουφώματα που αναγνωρίζουμε σήμερα. Αυτά τα πλαίσια χρησιμοποιήθηκαν ως μέρος της διακόσμησης μιας εκκλησίας και παρείχαν σύνορα για να διαχωρίσουν τις διάφορες ζωγραφιές και τα τμήματα μέσα στο ιερό – όπως ακριβώς η έννοια του πλαισιώματος των συνόρων που εισήχθη αιώνες νωρίτερα.
Τα πλαίσια που χρησιμοποιούνται μέσα στα σπίτια εισήχθησαν μόνο μετά την κίνηση του «κινητού πλαισίου». Όταν οι άνθρωποι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι υπήρχαν περισσότερα άτομα που ενδιαφέρονται για την τέχνη έξω από την εκκλησία, αυτές οι «κινητές, ανεξάρτητες ζωγραφικές μονάδες» έγιναν πιο κοινές και αναπτύχθηκαν νέες μέθοδοι πλαισίωσης.
Κορνίζες: Εκεί που αναπτύχθηκαν για πρώτη φορά τα πλαίσια
Είναι δύσκολο να εντοπίσουμε ακριβώς πού δημιουργήθηκαν για πρώτη φορά τα πλαίσια, αν και το παλαιότερο πλαίσιο που ανακαλύφθηκε φαίνεται να προέρχεται από την Αίγυπτο, όπω αναφέρθηκε παραπάνω. Η ανάπτυξη ανεξάρτητων κινητών κομματιών—όμοια με τα κουφώματα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα— ξεκίνησε στην Ευρώπη. Αυτά τα κομμάτια χρησιμοποιήθηκαν κυρίως σε εκκλησίες, έως ότου η έκθεση έργων τέχνης σε ιδιωτικά σπίτια έγινε μόδα.
Κορνίζες: Από τι κατασκευάστηκαν τα αυθεντικά πλαίσια;
Το πλαίσιο που βρέθηκε στην Αίγυπτο ήταν κατασκευασμένο από ξύλο και η πρακτική της χρήσης ξύλου συνεχίστηκε μέχρι και σήμερα. Τον 16ο αιώνα, τα κουφώματα κατασκευάζονταν από δρυς, ώσπου το πεύκο έγινε δημοφιλές τον 17ο αιώνα, επειδή ήταν πιο ελαφρύ και ευκολότερο στην εργασία. Ήταν αρκετά χρονοβόρο να χαράξουμε τις περίπλοκες λεπτομέρειες και τα μοτίβα που αναμένονταν τότε στα καρέ, έτσι οι κατασκευαστές πλαισίων έπρεπε να επινοήσουν έναν άλλο τρόπο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το papier-mâché χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τον 17ο αιώνα, κάτι που επέτρεψε μια πιο διακοσμητική εμφάνιση πιέζοντας απλά σχέδια στο πλαίσιο.